کوپلیمر یا هایمپک، از ۲ نوع مونومر یا بیشتر ساخته شده است. به فرایندی که در آن کوپلیمر تشکیل می شود نیز کوپلیمریزاسیون گویند. کوپلیمر به منظور اصلاح بعضی خواص یک پلاستیک خاص صورت می گیرد و درمقابل هموپلیمر قرار دارد که تنها از یک نوع مونومر تشکیل شده است. در ادامه با تفاوت های این دو بیشتر آشنا می شویم:
انواع کوپلیمر ها:
این مواد بر اساس ساختارشان تقسیم بندی می شوند. که به دو شکل خطی و شاخه ای موجود هستند. مهم ترین انواع این پلیمر، خطی، تناوبی، دسته ای، رندوم و پیوندی می باشد.
۱-کوپلیمر دسته ای (block):
زمانی که واحد های تکرار شونده بیش از یک نوع هموپلیمر، توسط پیوندهای کوالانسی به هم متصل شوند، تشکیل یک کوپلیمر دسته ای یا بلاک را می دهند. مهم ترین این دسته ABS می باشد. اخیراً استفاده از روش‌های پلیمریزاسیون کاتیونی زنده و پلیمریزاسیون رادیکالی زنده برای تهیه کوپلیمرهای دسته ای توسعه یافته است. این نوع پلیمر، از نظر تجاری بسیار حائز اهمیت هستند. و از این دسته پلیمرها در سیستم‌های دارورسانی، الاستومرهای ترموپلاستیک، چسب‌های حساس به فشار و اخیراً در زمینهٔ نانو کاربرد دارند. لذا کاربرد آن در زمینه های بسیاری مورد توجه است.
۲-کوپلیمر رندوم (Random):
اگر مونومرها در ساختار زنجیره های پلیمری به صورت رندوم و بدون ترتیب خاصی قرار بگیرند، تشکیل این نوع پلیمر با نام رندوم را می دهند. این پلیمرها اکثرا توسط روش رادیکال آزاد تولید می شوند. مهم ترین مثال آن کوپلیمر استایرن بوتادین رابرSBR می باشد.
۳-کوپلیمر تناوبی (Alternative):
وقتی مونومرهای تشکیل دهنده زنجیر پلیمر به صورت یک در میان تکرار شوند، تشکیل نوع تناوبی را می دهند. نایلون ۶۶ مثالی برای این نوع پلیمر است.
برخلاف نوع های قبلی که همه خطی بوده اند، کوپلیمرهای شاخه ای دارای شاخه هایی از مونومرها هستند. مهم ترین انواع آن ستاره ای، پیوندی و شانه ای می باشد که تصاویر آن ها را در شکل زیر مشاهده می کنید:
ستاره ای(Star)
پیوندی شاخه ای
بدون دیدگاه